Merkez üssü Kahramanmaraş olan iki büyük deprem şehrin büyük bir bölümünü yerle bir etti.
Merkeze bağlı Türkoğlu’ndaki Kuyumcular Köyü de yıkılan yerlerden biri oldu.
Fay hattı üzerindeki bu köyden geriye sadece enkaz kalmıştır.
55 evden sadece 3’ünün ayakta kaldığı köyde 5 kişi hayatını kaybederken, evler de ağır hasar gördü.
Depremin şiddetiyle birçok konut yaklaşık 10 metre aşağı kaydı. Köydeki en büyük zulüm şebeke suyunun akmaması.
“Büyüklerimiz fay hattında olduğumuzu söylerdi”
Köy sakinlerinden 50 yaşındaki Aytaç Nergis, deprem günü yaşananları anlatırken şu ifadeleri kullandı:
Küçük kıyamet derlerse, o buradaydı. Hiç bitmeyen bir beyin sarsıntısı… Karımı nasıl koruyacağım, çocuğumu nasıl koruyacağım. O zamanlar tek düşüncem buydu. Konutlarımız iki kattan fazladır. Yıkılan evlerden sadece 1 veya 2 tanesi tek katlıydı. Şimdi sadece çatılar kaldı, zeminle bire bir. Tüm konutlar yer altında. Büyüklerimiz fay hattındayız dediler ama bu insanoğlunun doğasında var. Gerçekten umursamadım. Umurumda değildi, saçmalamayacağım. Son 1,5-2 yıldır ufak tefek depremler oldu ama biz böyle bir şey beklemiyorduk. Evlerin sayısı 55’ti, 3’ü biraz ayakta ama onlar da ağır hasarlı. Dışarıdan görünmüyor ama içeriden çatlakları görebiliyorsunuz. Düşünce, bu köyde yaşayabilecek miyiz? Bu olaydan sonra ne yapacağımızı, ne yapacağımızı bilmiyoruz. Şu anda çadırlarda kalıyoruz. Bir süre daha çadırlarda kalacağız gibi görünüyor. Bunların yapılması, enkazın kaldırılması, yaralarımızın sarılması gerekiyor. Bundan sonra ne yapacağımıza karar vermeliyiz.
“Tuvalet ve banyo sorunu”
İhtiyaçlarından da bahseden Nargis, şunları söyledi:
Köyde ölenlerin sayısı 5. Enkaz altından çıkardığımız yaralıların sayısı 3. Yaralıları kendi imkanlarımızla çıkardık. AFAD gelip ölenleri ve bizim çıkaramadıklarımızı çıkardı. Tuvalet ve banyo sorunu giderek artmaya başladı. Yakıt sorunu var. Bir orta eksi 8 gördüğümü hatırlıyorum. Depremden sonra burada kalacak yerimiz olmadığı için kayınpederime gönderdim. Yardım etmemiz gereken hayvanlar ve insanlar olduğu için ayrılamadık. 4. günün sonunda annem babamın beni sevip sevmediğini sordu. Beni terk ettiler, dedi. Ondan sonra yanımdan ayrılmıyor, şimdi geri getirdim.
